Στις 29 Οκτωβρίου 2020 ακροαριστεροί τραμπούκοι εισέβαλαν στο γραφείο του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διέλυσαν τα πάντα, έγραψαν με σπρέι στους τοίχους και ολοκλήρωσαν το εγκληματικό τους έργο με τον χειρότερο τρόπο: Εξευτέλισαν τον πρύτανη, κρεμώντας μία ταμπέλα στο λαιμό του. Όπως ακριβώς έπρατταν οι Ναζί κατά των Εβραίων και οι Νεότουρκοι του Κεμάλ κατά των Ελλήνων.
 |
| Ο Γιώργος Θεοτοκάς (στρατιώτης) με τον Γιώργο Σεφέρη, το 1941. |
“Κηφισιά, Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940.
Ξυπνώ με τις καμπάνες, που σημαίνουν την κήρυξη του πολέμου και τον πρώτο συναγερμό. Ο ωραιότατος καιρός, οι καμπανοκρουσίες, κάποια κίνηση ιδιαίτερη, κάποια έξαψη, που αισθάνομαι αμέσως τριγύρω μου, στο σπίτι, στον δρόμο, στα άλλα σπίτια και στους κήπους, όλα αυτά προσδίδουν από την πρώτη στιγμή στην ημέρα, που αρχίζει μια όψη εορτάσιμη, πανηγυρική. Η πρώτη μου σκέψη είναι: “Το μεσημέρι, το αργότερο, θα έρθουν τα αεροπλάνα να μας βομβαρδίσουν”.
 |
| Εις μνήμην Samuel Paty. photo: S Pech/Shutterstock |
Η επικαιρότητα επιβεβαιώνει δραματικά μία βιωμένη εμπειρία που επικρατεί πια στη δυτική καθημερινότητα. Πρόκειται για την απειλή του ευρωπαϊκού και ευρύτερα δυτικού τρόπου ζωής από τον ισλαμικό εξτρεμισμό.
Η παρρησία ήταν πάντα μία δύσκολη έννοια. Ήδη από την εποχή του Σωκράτη βλέπουμε τους μεγάλους προβληματισμούς που τίθενται στο φιλόσοφο. Στο διάλογο "Γοργίας" ο Πλάτων τοποθετεί τον Καλλικλή στη θέση του συζητητή του Σωκράτη, θέτοντας στον δεύτερο ορισμένα φαινομενικά διλήμματα σχετικά με τη διατύπωση δυσάρεστων απόψεων από το Σωκράτη για την πόλη και τους νέους. Στο τέλος του διαλόγου ο φιλόσοφος, με μία έξυπνη παρομοίωση, καταδεικνύει τον πονηρό στρεψόδικο ρόλο των σοφιστών στη διαπαιδαγώγηση των νέων και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
 |
| EUROKINISSI |
Ύστερα από οκτώ ώρες διαπραγματεύσεων το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατέληξε σε συμβιβασμό για τα πολυθρύλητα θέματα της Τουρκίας και της Λευκορωσίας. Κεντρικό θέμα συζήτησης ήταν η στάση που θα κρατούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην Τουρκία εξαιτίας των διαρκών παραβιάσεων των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, στις οποίες η χώρα αυτή έχει προβεί και εξακολουθεί να προβαίνει. Ελλάδα και Κύπρος ζητούσαν συμφωνία επί καταλόγου κυρώσεων, σε αντίθεση με τη Γερμανία και άλλα κράτη που δεν επιθυμούσαν κάτι τέτοιο. Η ατζέντα περιελάμβανε επίσης συζήτηση περί κυρώσεων σε άτομα που συνδέονται στο καθεστώς Λουκασένκο της Λευκορωσίας στον απόηχο των εκλογών στη χώρα, η εγκυρότητα του αποτελέσματος των οποίων αμφισβητείται έντονα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από διεθνείς παρατηρητές. Εν τέλει, το κείμενο των συμπερασμάτων ήταν ένας ετεροβαρώς επώδυνος συμβιβασμός, με τήρηση δύο μέτρων και δύο σταθμών εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
