Αιώνες τώρα η «ελπίδα» για οτιδήποτε καινούριο προέρχεται νομοτελειακά από τη λεγόμενη «νέα γενιά». Ως ηλικιακά «νέοι» θεωρούνται κάποιοι που απλώς έχουν γεννηθεί μερικές δεκαετίες αργότερα από κάποιους άλλους. Πραγματικά νέοι όμως είναι όσοι αισθάνονται έτσι, σκέπτονται ελεύθερα και δουλεύουν για τη διαρκή αυτοβελτίωσή τους. Τουλάχιστον, όπως βλέπω εγώ το θέμα «νέοι». Τι περιμένει όμως ένας τρίτος από τους νέους; Τι ευθύνη έχουν οι νέοι έναντι της κοινωνίας και έναντι των μεγαλύτερων;
