«Τότ’ εσήκωνες το βλέμμα μες στα κλάιματα θολό, και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα, πλήθος αίμα Ελληνικό» γράφει ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός στην όγδοη στροφή του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν». Και είναι τελικά μία από τις πολλές αναφορές που φανερώνουν το μεγάλο σκοπό της ελληνικής επανάστασης του 1821. Η κατάκτηση της Ελευθερίας με κάθε τίμημα, με κόστος την ίδια τη ζωή.
Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 δολοφονήθηκε ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από έναν ειδικό φρουρό της ΕΛΑΣ. Τότε είχα ακριβώς την ίδια ηλικία με τον Γρηγορόπουλο. Θυμάμαι ότι από τα 23 παιδιά του τμήματός μου στο σχολείο τα 17-18 έφυγαν από το μάθημα για να πάνε στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς να πετάξουν νεράτζια και να σπάσουν το μοναδικό περιπολικό που υπήρχε, όπως και έγινε. Κάτι ανάλογο έγινε σχεδόν σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας, παράλληλα με το κάψιμο της Αθήνας από τους αναρχικούς υπό την ανοχή του κράτους. Εγώ αρνήθηκα να πάω και έμεινα να συνεχίσω το μάθημα μαζί με τη φιλόλογο και τους λίγους ακόμη συμμαθητές. Θυμάμαι πολύ καθαρά ότι μόλις έφυγαν οι περισσότεροι για το "αγωνιστικό καθήκον" (χωρίς να ξέρουν τι έκαναν και γιατί το έκαναν) η καθηγήτρια ρώτησε εμάς τους υπόλοιπους: "Εσείς δεν θα πάτε;". Απαντήσαμε "όχι" και μας είπε "ωραία, συνεχίζουμε".
