Πειραιάς: Στον ίδιο βάλτο θεατές

Καθώς το ζήτημα είναι φαινομενικά μόνο τοπικό, αλλά επί της ουσίας έχει γενικότερο ενδιαφέρον, παραθέτω λίγες συγκεκριμένες αλήθειες για τον Πειραιά, ύστερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη το τελευταίο διάστημα.

1. Ο Πειραιάς έζησε την καλύτερη εποχή της σύγχρονης ακμής του το 2004, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Τόσο από πλευράς καθαριότητας, ασφάλειας, ευταξίας και λειτουργίας των υποδομών (δρόμων, ξενοδοχείων κ.λπ.) όσο και από πλευράς οικονομικής ωφέλειας για την τοπική επιχειρηματικότητα (κατανάλωση επισκεπτών, αθλητές που διέμειναν σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα), η εικόνα της πόλης ήταν Α-ΨΟ-ΓΗ.

2. Πειραιάς σημαίνει θάλασσα και θάλασσα σημαίνει ναυτιλία. Αν αυτό το δεχόμαστε ως Πειραιώτες, πρέπει να δεχθούμε ότι ο ναυτιλιακός κλάδος αποτελούσε και αποτελεί έναν πολύτιμο οικονομικό πόρο και μία σημαντική πηγή αίγλης για την πόλη. Αν διαφωνούμε με αυτή την επιλογή, υπάρχει και η επιλογή να ζητήσουμε να κλείσουν οι ναυτιλιακές εταιρείες και να αρχίσουμε όλοι μαζί να πουλάμε... πατάτες (!)

3. Για πολλά χρόνια, άδικα, ο Πειραιάς έζησε στην αφάνεια και στη σκιά της Αθήνας. Μέχρι το 2008 και την υπογραφή της συμφωνίας παραχώρησης του λιμανιού στην COSCO. Ως γνωστόν, τότε σηκώθηκαν τα πεζοδρόμια από γνωστούς και μη εξαιρετέους τύπους, εντός και εκτός πόλης. Η επένδυση ευτυχώς προχώρησε. Χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν δουλειά. Το λιμάνι άλλαξε όψη προς το πολύ καλύτερο και σήμερα είναι είναι το 3ο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι στη Μεσόγειο και το 7ο μεγαλύτερο στην Ευρώπη, με σαφή τάση να ανέβει κι άλλο.

4. Ήρθε η ώρα του επόμενου βήματος: Της τουριστικής ανάπτυξης. Πάλι εδώ ο βάλτος ήταν χρόνιος. Ήταν φανερό ότι ως λιμάνι διαμετακόμισης (transit), ο Πειραιάς δεν θα μπορούσε να περιμένει πολλά από τις τουριστικές ροές, όσα εκατομμύρια ανθρώπων και αν περνούσαν. Περνούσαν, αλλά δεν έμεναν εδώ. Έτσι, ο βασικός στόχος είναι η μετατροπή του λιμανιού σε λιμάνι φιλοξενίας κρουαζιέρας (home port). Να ληφθεί υπόψιν ότι, σύμφωνα με στατιστικές έρευνες, οι πελάτες που έρχονται όσο ο Πειραιάς είναι λιμάνι διαμετακόμισης (transit) καταναλώνουν 60 δολάρια ΗΠΑ κατά μέσο όρο, κατ’ άτομο, κατά τη διάρκεια της ολιγόωρης παραμονής τους στην πόλη. Στην περίπτωση που ο Πειραιάς μετατραπεί σε λιμάνι φιλοξενίας (home port), σύμφωνα πάντα με τις ίδιες στατιστικές, το αντίστοιχο ποσό ανέρχεται σε 600 δολάρια ΗΠΑ κατά μέσο όρο, κατ’ άτομο.

5. Λιμάνι φιλοξενίας σημαίνει επενδύσεις στις υποδομές. Επενδύσεις στις υποδομές σημαίνει επενδύσεις σε νέους προβλήτες, νέα ξενοδοχεία, βελτιώσεις στην οδοποιία και τη διασυνδεσιμότητα με άλλους συγκοινωνιακούς κόμβους.

6. Όπως είναι γνωστό, η εταιρεία που διαχειρίζεται το λιμάνι έχει καταθέσει πρόταση επενδύσεων (master plan) για την περιοχή του Πειραιά. Μεταξύ άλλων, στην πρόταση περιλαμβάνεται επέκταση προς τα νότια του τμήματος του λιμανιού που αφορά στην κρουαζιέρα. Η πρόταση υπήρχε από το 2014 και η συμφωνία με το ελληνικό δημόσιο υπεγράφη στις 8/4/2016.

7. Και ήρθε η ώρα, όπως πάντα, να σηκωθούν πάλι τα πεζοδρόμια. Μία δήθεν ανεξάρτητη συλλογικότητα άρχισε να υποστηρίζει ότι θα φτιαχτεί λιμάνι στην Πειραϊκή, τα έργα του οποίου θα κρύψουν τη θέα! Ψέμα, του ψέματος, ω ψέμα! Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι προφανώς δεν έχουν διαβάσει τον χάρτη, σύμφωνα με τον οποίο η προβλήτα μόνο τη θέα της Πειραϊκής δεν θα κρύβει, αλλά θα πηγαίνει προς το νότο! Σημειώνεται ότι είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αντέδρασαν λυσσαλέα στην ιδιωτικοποίηση της Μαρίνας Ζέας πριν από κάποια χρόνια. Η ιδιωτικοποίηση έγινε και η μαρίνα είναι σήμερα ένα από τα ομορφότερα στολίδια της Αττικής και της Ελλάδας, υποδεχόμενη ετησίως χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Προσωπικά, είμαι χαρούμενος, ως Πειραιώτης, γι’ αυτό. Ελπίζω να είναι και εκείνοι.

8. Οι «παραγωγικές τάξεις». Άλλοι, μεταξύ των οποίων και επιφανείς εκπρόσωποι των «παραγωγικών τάξεων» της πόλης, υποστηρίζουν ότι η περαιτέρω ανάπτυξη της κρουαζιέρας θα δημιουργήσει μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Ξεχνούν όμως ότι αυτό ήδη υφίσταται. Αγαπητοί κύριοι, όπως είμαι σίγουρος ότι ξέρετε, το σημερινό κυκλοφοριακό πρόβλημα του Πειραιά φέρει το ονοματεπώνυμο προηγούμενου δημάρχου. Ο αγαπητός πρώην δήμαρχος φρόντισε, ως μη όφειλε, τον Μάρτιο του 2014, να προχωρήσει σε μονοδρομήσεις, επικαλούμενος τις απαιτήσεις του τραμ (έργο που, κατά δήλωση του εν λόγω πρώην δημάρχου, θα περνούσε πάνω από το πτώμα του για να πραγματοποιηθεί!). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υφιστάμεθα όλοι την ταλαιπωρία για την οποία μιλάτε. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα ψέματα ότι φταίνε οι ναυτιλιακές, ο τουρισμός, οι Νεφελίμ και οι Ελοχίμ.

9. Λαϊκισμός, αυτή η μάστιγα. Εκτός από τη συλλογικότητα του σημείου 7, εσχάτως πολλές δημοτικές παρατάξεις ζητούν να διακοπούν οι εργασίες επέκτασης του προβλήτα διότι, όπως ισχυρίζονται, δεν έχει κατατεθεί από τον ΟΛΠ μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο ίδιος ο Δήμαρχος Πειραιά έχει ταχθεί υπέρ της έναρξης των εργασιών, σημειώνοντας ότι πρέπει να γίνουν βελτιώσεις στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που είχε αρχικά κατατεθεί και ότι αυτές τις βελτιώσεις θα τις ζητούσε ο Δήμος συγκεκριμένα από την εταιρεία (βλ. Δήμος Πειραιά : Εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία η έκθεση για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του ΟΛΠ).

Συμπερασματικά, όλα τα παραπάνω προκαλούν βαθύτατη λύπη και απογοήτευση. Έχοντας προσωπικά υποστηρίξει την εκλογή της νυν δημοτικής αρχής Πειραιά εκφράζω την αγωνία μου να μην πάει χαμένη άλλη μία ευκαιρία για τον Πειραιά. Να ολοκληρωθεί η εμβληματική αξιοποίηση του Πύργου στο λιμάνι, η μεγάλη ανάπλαση της Πειραϊκής, η ανάπλαση του Μικρολίμανου, τα μεγάλα και οραματικά έργα που ΟΛΟΙ οι Πειραιώτες έχουμε ανάγκη. Ελπίζω να μη διαψευστούν οι προσδοκίες μας.